Zwierzęta w PN Yellowstone

Lista gatunków mięsożernych i roślinożernych występujących w parku:

Niedźwiedź czarny, baribal, niedźwiedź amerykański (Ursus americanus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae). Najbardziej rozpowszechniony na terenach górzystych i leśnych w Ameryce Północnej (od północnej Kanady do Florydy i Meksyku). Masywna budowa ciała, długość ciała samców 140-200 cm, samic 120-160 cm, ogona 80-140 mm. Masa ciała samców 47-409 kg, samic 39-236 kg. Sierść czarna czasem wpadająca w brąz. Nazwa angielska black bear, czyli "czarny niedźwiedź" nie w pełni odpowiada faktycznej barwie tych zwierząt, które mogą mieć sierść od czarnej po płową, zwaną tu cynamonową. Baribale znakomicie wspinają się na drzewa, zwłaszcza gdy szukają bezpiecznej kryjówki. Drapieżnik zapada w lekki sen zimowy, w czasie którego samica rodzi 2-3 młode. Normalna temperatura ciała tych zwierząt to 38 °C. Fizjologicznie liczba skurczów serca na minutę wynosi ok. 55.

Jaguarundi amerykański, jaguarundi (Puma yagouaroundi) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Budową wewnętrzną, jak i zarówno wyglądem przypomina łasicę, gdyż ma spiczasty pysk, długie ciało i krótkie nogi. Jego zasięg obejmuje tereny od Paragwaju aż po południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych.

Kojot preriowy, kojot, kujot, wilk preriowy Ameryki Północnej (Canis latrans) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae) o wyglądzie pośrednim między małym wilkiem i szakalem. Ma bardziej krępą budowę, krótszą szyję i ostrzejszy pysk niż wilk europejski. Zamieszkuje obszary od Alaski do Meksyku. Wyróżnia się ok. 19 podgatunków kojota.

Ryś rudy (Lynx rufus) – drapieżny ssak z rodziny kotowatych. Występuje w Ameryce Północnej, na większości terenów kontynentalnych Stanów Zjednoczonych od południowej Kanady do północnego i środkowego Meksyku. Żyje na terenach zalesionych, a także na półpustyniach, terenach zurbanizowanych i bagnistych. Występuje na większości swego pierwotnego zasięgu występowania. Z szarobrązowym futrem, bokobrodami i czarnymi pędzelkami, ryś rudy jest podobny do innych przedstawicieli rodzaju Lynx. Jest mniejszy od rysia kanadyjskiego i dwa razy większy od kota domowego. Posiada charakterystyczną czarną kratę na przednich łapach oraz krótki ogon z czarnymi, poprzecznymi pręgami. Wyróżnia się dwanaście podgatunków rysia rudego.

Bielik amerykański (Haliaeetus leucocephalus) – gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), występujący w Ameryce Północnej. Jako symbol narodowy Stanów Zjednoczonych jest najbardziej rozpoznawalnym północnoamerykańskim ptakiem. Zasięg występowania obejmuje Kanadę i Alaskę, 48 „kontynentalnych” stanów USA oraz Meksyk. Jest spotykany nad otwartą wodą w pobliżu dużych zbiorników wodnych (np. jezior) lub nad oceanem. Gniazda zakłada na starych drzewach. Wyróżnia się dwa podgatunki.Haliaeetus leucocephalus to duży ptak o długości ciała od 71 do 96 cm, z rozpiętością skrzydeł od 168 do 244 cm, oraz wagą od 3 do 6,3 kg.

Bóbr kanadyjski, zwany niekiedy także bobrem amerykańskim (Castor canadensis) – gatunek dużego gryzonia z rodziny bobrowatych(Castoridae), blisko spokrewniony z bobrem europejskim (Castor fiber). Jest jednym z dwóch współcześnie żyjących gatunków bobrów. Dawniej bóbr europejski i bóbr kanadyjski uważane były za jeden gatunek.

Jeleń kanadyjski, wapiti (Cervus elaphus canadensis) – podgatunek jelenia szlachetnego, ssaka z rodziny jeleniowatych (Cervidae). Nazwawapiti początkowo dotyczyła podgatunków północnoamerykańskich, później używana była dla podgatunków zamieszkujących lasy strefy umiarkowanej Ameryki Północnej, głównie Góry Skaliste oraz wschodnią część Azji. Na podstawie badania DNA stwierdzono wyraźne różnice pomiędzy wapiti a jeleniem szlachetnym, wystarczające, aby uznać wapiti za odrębny gatunek. Dalsze badania wykazały występowanie trzech gruppopulacji wapiti: północnoazjatycko-amerykańską, południowoazjatycką i wschodnioazjatycką. Został introdukowany w Nowej Zelandii i Argentynie. Jednak większość ujęć systematycznych wciąż traktuje wapiti jako podgatunek jelenia szlachetnego.

Wapiti wywodzą się z Azji Środkowej, przedostały się do Ameryki Północnej przez most lądowy Beringa. Dwa z podgatunków wymarły: wapiti kanadyjski (C. canadensis canadensis) i C. canadensis merriami.

Widłoróg amerykański, dawniej: widłoróg (Antilocapra americana) – gatunek ssaka kopytnego, jedyny żyjący przedstawiciel rodziny widłorogichzamieszkujący Amerykę Północną, ze względu na zewnętrzne podobieństwo do antylop nazywany też antylopą widłorogą. Widłorogi amerykańskie są najszybszymi zwierzętami Ameryki Północnej – na krótkich dystansach (do 1,5 km) osiągają do 95 km/h wykonując przy tym skoki o długości do 6 metrów.

Mustang – rasa zdziczałych koni, wywodzących się od koni przywiezionych do Ameryki Północnej z Hiszpanii w XVI wieku przez hiszpańskichkonkwistadorów. Część przywiezionych przez nich koni, w różnych okolicznościach dostała się na wolność i wtórnie zdziczała, tworząc na preriinową rasę.

Mustangi żyją w niewielkich stadach. W XVIII wieku bardzo liczna rasa występująca w USA (około 5 mln osobników). Obecnie prawie wytępiony, nieliczne osobniki (około 10 000) znajdują się pod ochroną od 1971 r. Pomimo tego nadal padają ofiarą farmerów i hodowców bydła. Słowo mustangpochodzi od hiszpańskiego mesteno, co oznacza bez właściciela.

Kozioł śnieżny (Oreamnos americanus), niekiedy nazywany kozą śnieżną – gatunek dużego ssaka z rodziny wołowatych (Bovidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Oreamnos Rafinesque, 1817, spokrewniony z kozicą. Zamieszkuje górskie tereny w Ameryce Północnej od Alaski i Jukonu poMontanę i Oregon. Wprowadzany jest obecnie na teren Kolorado, Dakoty Południowej oraz północnej i południowej Alaski.

Wygląd

Futro z długim włosem, wzdłuż grzbietu tworzące puszystą grzywę. W okresie zimowym znacznie gęstnieje. Ubarwienie w kolorze białym lub żółtobiałym. Rogi kształtu stożkowatego, czarne, lekko zakrzywione do tyłu o długości do 25 cm. Występują u obojga płci. Racice posiadają twarde brzegi, które ułatwiają wspinanie się po skałach.